است، فعلی است که بر رابطه ای دلالت دارد و اسناد دو چیز را با هم نشان می دهد، مثل هوا بارانی است. هست، از مصدر هستن فعل مستقلی به معنای وجود داشتن است مثل خدا هست، یعنی خدا وجود دارد. بنابراین در استفاده از این دو فعل باید تفاوت این دو را در نظر داشت.
© ۲۰۲۰ تهران بیرو.