فرار به جلو در زبان سیاسی امروز ایران شکل رسمی بیان آن چیزی است که در زبان محاوره با ضرب‌المثل «دست پیش را بگیر تا پس نیفتی» توضیح داده می‌شود. کسی که فرار به جلو می کند پیش از آن که در موقعیت پاسخگویی قرار گیرد از دیگران پاسخ می خواهد. پیش از آن که به موضع ضعف رانده شود با محّق جلوه دادن خود از موضع قدرت حمله می کند، و پیش از آن که در مَظان اتهام قرار گیرد خود شاکی می‌شود و مخالفان خود را متهم به اعمال مشابهی می‌کند تا عمل خود را قابل قبول (یا غیرقابل باور) نشان دهد.
فرار به جلو ترجمه‌ی اصطلاح آلمانی die Flucht nach vorne است. این اصطلاح در آن زبان راه حلی را توصیف می کند که در آن شخص در موقعیت بحرانی هنگامی که بیم شکست دارد حمله‌ای تمام‌عیار را آغاز می کند. معنای فارسی این اصطلاح در زبان سیاسی امروز ایران تا حدی با اصل آلمانی متفاوت است. در فارسی این اصطلاح الزاما به موقعیت بحرانی اشاره ندارد بلکه تکنیکی سیاسی است که در هر موقعیتی می‌تواند استفاده شود. از لحاظ منطقی فرار به جلو از پس‌چه‌ایسم (Whataboutism) و تو‌هم‌چنینی (Tu quoque) استفاده می کند.
مثال
دنیای اقتصاد، ۱۹ مرداد ۱۳۹۰