شبهه

در فقه ‏شُُبهه به معنی اِشکال در تمییز دادن حلال از حرام است. این کلمه‌ی کنایه آمیز در چند دهه‌ی اخیر بیشتر در زبان خبرنگاری رایج در نشریات اصولگرایان به معنای مشکوک به کار می‌رود و اغلب یا اشاره به روابط یا اتفاقاتی دارد که گوینده‌ی خبر بدون دلیل و سند قصد بیان آن را دارد یا اشاره به باوری عمومی که صحت ندارد.

مثال

چگونه «پول» شبهه‌ناک، روزنامه «شبهه‌ناک» تولید می‌کند؟

مشرق، ۴ فروردین ۱۳۹۷

زبان دینی

این کلمه یا عبارت کاربرد دینی و مذهبی دارد و استفاده از آن در خبرنویسی و گزارش باید با احتیاط انجام شود تا متن لحن جانبدارانه از یک دین یا مذهب خاص نداشته باشد.

زبان کنایه‌آمیز

این کلمه یا عبارت لحنی کنایه‌آمیز دارد و بهتر است به جای آن از کلماتی با معنای روشن و واضح استفاده کرد.