بگم، بگم

این جملات را نخستین بار محمود احمدی‌نژاد در مناظره تلویزیونی‌اش با میرحسین موسوی در سال ۱۳۸۸ گفت. پس از آن مناظره «بگم، بگم» به افشاگری‌های سیاسی یا تهدید به افشاگری سیاسی اطلاق شد که با سند یا بی سند به شخصیت طرف مقابل حمله می کند. 

در این مناظره احمدی‌نژاد در حال مدرکی مرتبط با زهرا رهنورد از میرحسین موسوی پرسید: «من می‌توانم در مورد پرونده آموزشی یک خانمی با شما صحبت کنم؟ بگم؟ بگم؟» او بار دیگر در سال ۹۱ به شوخی خطاب به مجری مناظره یاد شده با یادآوری تاکتیک خود گفت: «می‌خواهید الان هم بگویم: «بگم؟ بگم؟» در اسفندماه ۱۳۹۱ و در جریان استیضاح عبدالرضا شیخ‌الاسلامی در مجلس شورای اسلامی محمود احمدی‌نژاد حین سخنرانی خود در دفاع از او گفت: «نمایندگان با من صحبت‌هایی کرده‌اند، نمی‌دانم برخی چیزها را بگم یا نگم». در ادامه همین جلسه پس از این که احمدی‌نژاد فیلمی از برادر کوچک‌تر علی لاریجانی به قصد نشان دادن فساد اقتصادی او نمایش داد علی لاریجانی خطاب به احمدی‌نژاد گفت: «اما خوب شد شما که مرتب در جامعه «بگم بگم» راه انداخته‌اید؛ این فیلم را پخش کردید و حرفتان را زدید تا مردم شخصیت شما را بیشتر بشناسند»

مثال

از «بگم بگم»تا «استخر فرح در انتظارت»؛ فرهنگ عمومی در تسخیر سیاست

مهر، ۱۹ شهریور ۱۳۹۷

زبان فحاش و تحقیرگر

این کلمه یا عبارت لحنی فحاشانه یا تحقیرگر دارد و استفاده از آن در خبرنویسی و گزارش‌نویسی جایز نیست.

زبان کنایه‌آمیز

این کلمه یا عبارت لحنی کنایه‌آمیز دارد و بهتر است به جای آن از کلماتی با معنای روشن و واضح استفاده کرد.