الاحقر

به معنای «کمینه» یا «کم‌ترین» اشاره به خود است وقتی گوینده یا نویسنده قصد فروتنی و تواضع داشته باشد. این عنوان پیش از نام اشخاص در آثار نقاشی یا خطاطی قدیمی یا در امضای نامه‌ها دیده می‌شود. بعضی روحانیان نیز تا پیش از انقلاب از این عنوان در امضای مکتوبات خود استفاده می کردند اما پس از انقلاب این سنت از میان رفت.

زبان تعارف‌آمیز

این کلمه یا عبارت لحنی تعارف‌آمیز، مجیزگو، یا چاپلوسانه دارد و ممکن است استفاده از آن در خبرنویسی و گزارش‌نویسی متن را جانبدارانه کند.