بورژوازی ملی اصطلاحی است که در متنهای مارکسیستی فارسی، عمدتا در دهههای ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، رایج شد. منظور از بورژوازی ملی بخشی از طبقهی سرمایهدار ایرانی بود که به سرمایهگذاری خارجی وابسته نبود. اینان کسانی چون مصدق را نمایندهی بورژوازی ملی میدانستند و معتقد بودند که نیروهای چپ می توانند به صورت مقطعی در مبارزه با امپریالیسم و بورژوازی کُمپرادور با آنها متحد شوند.