حاشیه به معنی پیرامون یا کناره چیزی است و بایستی به همین معنی به کار رود. در سالیان اخیر این کلمه در خبرنویسیِ ایرانی به صورت «حاشیه» یا «حواشی» یا در ترکیب‌های «حاشیه‌ساز» و «پر‌حاشیه» استفاده می‌شود. معنای ضمنی این کلمه آن است که خبری وجود دارد که اصل است و اخباری فرعی نیز در در پیرامون آن تولید شده‌اند که احتمالاً قابل ذکرند اما اهمیت خبر اصلی را ندارند.
در بیشتر موارد این کلمه به غلط استفاده می شود و به راحتی می توان به جای حاشیه یا حواشی از کلمه‌های خبر و اخبار استفاده کرد. به علاوه در نشریات ایرانی اغلب خبرهایی که «خبر اصلی» قلمداد می شوند خبر نیستند و آنچه حاشیه تلقی می‌شود خبر اصلی است. مثلا بازدید مقامی دولتی از یک کارخانه خبر تلقی می شود و درگیری لفظی او با کارگری در همان محل حاشیه‌ی خبر. در حالی که به دلایلی (که در بخش «خبر چیست؟» بیان شده است) بازدید مقام رسمی از کارخانه خبر نیست. آنچه در اینجا خبر است درگیری لفظی کارگر و مقام دولتی است.
استفاده از کلمه «حواشی» گاهی هم به اخبار کم اهمیت اطلاق می شود. در آن موارد هم می‌توان از کلمه خبر استفاده کرد، چرا که اخبار کم‌اهمیت هم خبرند و «حواشی» خواندن آنها اشتباه است.
حتی اگر «حاشیه» به درست نیز به کار رود می‌باید از استفاده از آن در عنوان خبر پرهیز کرد. مثلاً صحیح آن است که به جای به کارگیری عبارت گنگی مثل «حاشیه‌های سفر ظریف به نیویورک» عنوانی انتخاب شود که جمله باشد و روشن کند در این سفر چه اتفاق مهمی افتاده است.
مثال‌ها
تابناک جوان، ۶ آبان ۱۳۹۸
در اینجا متن گزارش قرار است اخباری را در مورد آلبوم جدید شجریان و قربانی بیان کند اما بر این اخبار نام حاشیه می گذارد. علاوه بر این مشکل بزرگ‌تر این خبر عنوان آن است که مطلقا چیزی در مورد آنچه اتفاق افتاده است به خواننده نمی‌گوید.
