به قتل های پی در پی و مکرر بیش از ۸۰ نفر از نویسندگان، مترجمان، شاعران، کنش گرایان سیاسی و شهروندان عادی در ایران گفته می‌شود که با طراحی و هدایت و اجرای عواملی در وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در دهه‌ی هفتاد شمسی اتفاق افتاد. در این مجموعه قتل‌ها قربانیان در حوادث مختلفی مانند تصادف، حمله با چاقو، یا حملات قلبی که در اثر تزریق پتاسیم، به قتل می‌رسیدند. احمد تفضلی، داریوش و پروانه فروهر، محمد مختاری و جعفر پوینده از جمله قربانیان قتل‌های زنجیره ای هستند. یکی از وحشتناک ترین این قتل‌ها قتل حمید حاجی زاده و پسر نه ساله‌اش کارون در کرمان بود.
در دوره‌ی ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و پس از قتل فروهرها، محمد مختاری و محمد پوینده، در ابتدا سید علی خامنه ای در نماز جمعهٔ تهران دولت اسرائیل را مسئول این قتل‌ها دانست اما چندی بعد وزارت اطلاعات در اطلاعیه‌ای مسئولیت این قتل‌ها را متوجه عواملی در وزارتخانه کرد که به آنها نام «خودسر» داد. به این ترتیب این وزارتخانه از خود سلب مسئولیت کرد و عاملان این قتل‌هارا کسانی دانست که سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی را اجرا نمی‌کردند بلکه خود اهدافی مستقل داشتند. اما اخیرا علیرضا علوی تبار در مصاحبه با اعتماد آنلاین گفت که این قتل‌ها را سیاستی می‌داند که به تهاجم فرهنگی معروف است و سیدعلی خامنه‌ای آن را در اوایل دهه ۱۳۷۰ اعلام کرد.
مثال
بی‌بی‌سی فارسی، ۲۸ آبان ۱۳۹۷
