این جمله عربی که معمولا برای افراد از دنیا رفته به کار می رود در لغت به معنای «پاک و منزه باد روح فرد از دست رفته» و به همان معنای «خدا رحمتش کند، روحش شاد باد» در فارسی است. در ایران پس از انقلاب این اصطلاح به طور خاص توسط روحانیان در مورد خودشان به ویژه روحانیان بلندمرتبه به کار می‌رود و گفتن آن به عربی به شنونده چنین القا می کند که متوفی دارای احترام متفاوت یا مضاعفی است.
مثال
جمهوری اسلامی، ۳۰ شهریور ۱۳۸۵
زبان ایدئولوژیک و جانبدارانه
این کلمه یا عبارت جانبدارانه و ایدئولوژیک است و بیان آن در خبرنویسی و گزارش‌نویسی جایز نیست مگر آنکه در نقل قول مستقیم آمده باشد.
زبان دینی
این کلمه یا عبارت کاربرد دینی و مذهبی دارد و استفاده از آن در خبرنویسی و گزارش باید با احتیاط انجام شود تا متن لحن جانبدارانه از یک دین یا مذهب خاص نداشته باشد.
