مداح اصطلاح جدیدی است که در سالیان اخیر جایگزین نوحه خوان شده است و به کسانی گفته می‌شود که به ذکر مناقب پیامبر و خاندان او در قالب شعر یا نوحه می‌پردازند.
نوحه‌خوانی سنتی کهن در ایران و فرهنگ شیعه است. نوحه خوانان در گذشته اغلب پولی بابت کارشان دریافت نمی کردند و برای اَجر اُخروی به این کار می‌پرداختند. اما پدیده‌ی مداحی که در دو دهه‌ی اخیر در ایران شکل گرفته است با سنت نوحه‌خوانی تفاوت‌هایی اساسی دارد. علاوه بر تغییراتی که در شکل و فرم، شعر، موسیقی و شیوه‌ی اجرای این فن صورت گرفته است، این پدیده امروزه با سیاست و اقتصاد و در نتیجه با قدرت در آمیخته و مداحان گروه با نفوذی را در این عرصه‌ها شکل داده‌اند. مداحان در حال حاضر نه فقط در ایام محرم و صفر بلکه در سراسر سال فعالیت می‌کنند و بر عکس گذشته، برای مداحی دستمزدهای کلان می‌گیرند. آنها همچنین بر‌عکس گذشته گرایش‌های سیاسی دارند و آن گرایش را در مداحی خود ابراز می کنند. از معروف‌ترین این مداحان حاج منصور ارضی در ایام محرم محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری وقت، را به مسجد ارگ راه نداد. از دیگر مداحان معروف محمود کریمی است که در سال ۱۳۹۲ در بزرگراه بابایی در تهران به فردی شلیک کرد اما هرگز تحت تعقیب قرار نگرفت.
مثال
ایسنا، ۱۱ دی ۱۳۹۲
زبان دینی
این کلمه یا عبارت کاربرد دینی و مذهبی دارد و استفاده از آن در خبرنویسی و گزارش باید با احتیاط انجام شود تا متن لحن جانبدارانه از یک دین یا مذهب خاص نداشته باشد.
